Ta miniaturowa pomarańcza jest skutkiem skrzyżowania pomarańczy oraz kumkwata japońskiego. Ma nie bardzo duże kwiaty, doskonale pachnące. Pojawiają się na roślinie przez cały rok, jednak masowo mamy szansę je zaobserwować w okresie lata.
Najsilniejszym elementem ozdobnym kalamondyny są małe jednak mnogo rosnące, kuliste owoce, znajdujące się na niej praktycznie cały czas i jednocześnie eksponują zróżnicowane fazy dojrzałości (zobacz tutaj: https://uprawacytrusow.wordpress.com/category/kalamondyna/). Zwykle sięgają rozmiaru do 4 cm średnicy i posiadają wyraźnie pomarańczowy kolor. Dodatkowo gałęzie kalamondyny posiadają ciernie. Wysokość rośliny sięga średnio do 1,5 m. Może być ona uprawiana z użyciem nasion lub ukorzenienie odcinków pędowych.
Gotowe sadzonki, mogą być najbezpieczniejszą formą rozpoczęcia przygody z uprawą tej rośliny
Tak, jak i w przypadku innych cytrusów, drzewko to wymaga ogromnej ilości światła naturalnego. Od połowy maja do połowy września (kiedy nie występują już przymrozki), opłaca się przestawiać je na balkon, taras lub do ogródka, pod warunkiem, iż miejsce okaże się doskonale nasłonecznione i bez nadmiernych przeciągów. Przy takich obostrzeniach, drzewko powinno wykazać widoczny wzrost. Trzeba nawadniać ją regularnie i w sposób umiarkowany. Szczególnie istotne, aby gleba pozostawała zawsze lekko nawilżona. Opłaca się także stworzyć właściwy drenaż na dnie doniczki, aby nadwyżka wilgoci nie nie był przyczyną rozkładania się korzeni. Okres jesienno – zimowy może okazać się wyraźnie bardziej rygorystyczny, ze względu na niedostateczną ilość dziennego światła a także nazbyt suche powietrze, z jakim mamy do czynienia w zakresie pomieszczeń ogrzewanych centralnie.
Proponowanym wyjściem na ten czas, bywa przeniesienie rośliny w miejsce, gdzie oferowana jest temperatura ok. 10 – 15 oC a jednocześnie roślina ma stały dostęp naturalnego światła słonecznego. Kalamondyna w omawianym okresie bowiem przechodzi w stan spoczynku i dlatego też domaga się konkretnej opieki. Najbardziej powszechnymi nieprawidłowościami, w hodowli opisywanych roślin jest niewłaściwe nawadnianie jak również brak nawożenia. Pierwszy i drugi przypadek, może skutkować żółknięciem i utratą liści. Kalamondyna traci także często swój wigor w efekcie braku właściwej ilości światła. Należy przeznaczyć dla niej południowe bądź południowo – zachodnie okno, by wykorzystała jak najwięcej z naturalnego światła. Inna ważna sprawa, to przestawianie roślin – nie można narazić ich na zbyt gwałtowną zmianę temperatury bądź oświetlenia, ponieważ może to skutkować gubieniem liści. Szkodniki, które mogą zaatakować drzewko to czerwce i przędziorki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz